Ένας ετοιμόρροπος, εγκαταλελειμμένος στάβλος σε μια αγροτική περιοχή στη Σάλακο της Ρόδου αποκτά μια δεύτερη ζωή σαν super minimal κατοικία, χάρη στο μαγικό χέρι του design.
Το design δεν είναι απλώς ένας τρόπος να ζούμε πιο όμορφα, αλλά ένας τρόπος να παίρνουμε την καθημερινότητά μας και να της αλλάζουμε εντελώς προοπτική.
Απλά καθημερινά αντικείμενα γίνονται γλυπτά, αυτοκίνητα μοιάζουν σαν να βγήκαν από sci-fi comic, τα ρούχα μεταμορφώνονται σε φουτουριστική στολή που έρχεται από το μέλλον και τα κτίρια γίνονται ένα σκηνικό για να εκφράσουμε ποιητικά μέσα από αυτά τις άπειρες δυνατότητες του εαυτού μας που ενδεχομένως δεν υποπτευόμασταν καν ότι υπάρχουν.
Ο μοντέρνος σχεδιασμός, είτε πρόκειται για το βιομηχανικό ντιζάιν, είτε για την αρχιτεκτονική και τη διακόσμηση, έχει την ικανότητα να αλλάζει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τη ζωή -άρα και τον εαυτό μας-, προσθέτοντας χιούμορ, παιχνίδι, ειρωνεία, ποίηση, θεατρικότητα στην πεζή πραγματικότητα. Η ζωή μας, έτσι, αποκτά άπειρες προοπτικές, μέσα από τη φαντασία και τη δημιουργικότητα.
Ο ετοιμόρροπος αχυρώνας όπως είναι σήμερα στο χωριό Σάλακος της Ρόδου
Οι αρχιτέκτονες του Γραφείου P4architecture, Αλκιβιάδης Πυλιώτης, Κωνσταντίνος Πυλιώτης, Ευάγγελος Φωκιάλης, Παναγιώτα Κυριακού, εφαρμόζοντας αυτή τη μαγική ιδιότητα του design, είδαν σε έναν εγκαταλελειμμένο αχυρώνα, που έστεκε σιωπηλός και ετοιμόρροπος, αφημένος στη λήθη, ένα εν δυνάμει μοντέρνο καταφύγιο το οποίο θα κρυβόταν μέσα σε ένα παλιό πέτρινο κέλυφος.
Πώς θα γίνει ο παλιός αχυρώνας μετά τις εργασίες που θα ακολουθήσουν τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό των P4architecture
Επιστροφή από το μέλλον
Το όραμά τους εκφράζεται σε μια φράση του Ιταλού συγγραφέα Italo Calvino, την οποία οι δημιουργοί του P4architecture μοιράστηκαν μαζί μας: «Οι αναμνήσεις μας δεν αφορούν μονάχα σε όσα έχουμε ζήσει, αλλά και όσα δεν μπορέσαμε, όλα αυτά που λαχταρούμε». Έχοντας αυτά τα λόγια ως οδηγό, έπαιξαν σε αυτό το πρότζεκτ -το Barn House- με τις αναμνήσεις από το μέλλον και οραματίστηκαν πώς θα μπορούσε να περάσει στο αύριο αυτό το σιωπηλό πέτρινο κουφάρι τού χθες.
Αεροφωτογραφία του οικοπέδου στο οποίο βρίσκεται ο παλιός αχυρώνας
Ο παλιός αχυρώνας είναι φωλιασμένος σε ένα τριγωνικό οικόπεδο, σε έναν μικρό οικισμό της Ρόδου, τη Σάλακο. «Ήταν πρόκληση για εμάς να μετατρέψουμε έναν παλιό γραμμικό αχυρώνα που βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι, σε ένα σύγχρονο, γαλήνιο καταφύγιο. Αντιμετωπίζοντας πολύ συχνά την καταστροφή παρόμοιων τυπολογικών αχυρώνων προς χάριν της τουριστικής ανάπτυξης, αναρωτηθήκαμε πώς θα μπορούσαμε να τιμήσουμε τη μνήμη του παρελθόντος και τη λειτουργία του αχυρώνα καλύπτοντας τις ανάγκες του παρόντος χωρίς να καταφεύγουμε στη νοσταλγία», εξηγεί στο iefimerida η ομάδα του P4architecture.
Η ανοιχτή εξωστρεφής στέγη και το κλειστό εσωστρεφές υπόγειο
Το εύρημα στο οποίο κατέφυγαν οι αρχιτέκτονες προκειμένου να διατηρήσουν την αρχιτεκτονική ταυτότητα του κτίσματος, η οποία χαρακτηρίζει τον αγροτικό χαρακτήρα της περιοχής, στηρίχθηκε σε δύο βασικούς άξονες: αφενός, διατηρήθηκε ως σχήμα η αρχική δομή του αχυρώνα εξωτερικά και αφετέρου κατέφυγαν στη δημιουργία ενός υπόγειου χώρου που θα επέκτεινε τις ιδιωτικές ζώνες της νέας κατοικίας που θα είχε τον χαρακτήρα ενός καταφυγίου.
Το πέτρινο κέλυφος θα διατηρηθεί ως σχήμα, αλλά η οροφή θα είναι ελλειπτική, αφήνοντας ένα μεγάλο μέρος του οικήματος ακάλυπτο
«Αποφασίσαμε να διατηρήσουμε το αρχικό κέλυφος του αχυρώνα και να το μετατρέψουμε σε μια εσωστρεφή δομή που θα φιλοξενεί όλες τις δημόσιες λειτουργίες που γίνονται τόσο στον εσωτερικό όσο και στον εξωτερικό χώρο. Στόχος μας ήταν να δημιουργήσουμε έναν γαλήνιο, συνεχή χώρο που θα τονίζει τη γραμμικότητα της παλιάς δομής, πλαισιώνοντας συγκεκριμένες όψεις του μεσογειακού τοπίου. Η στέγη υποχωρεί και συρρικνώνεται στο υπάρχον κτίσμα, δημιουργώντας δύο υπαίθριους χώρους μέσα στο πέτρινο κέλυφος του παλιού στάβλου», λένε οι P4architecture.
Μια εσωτερική αυλή δημιουργείται, η οποία χαρίζει άπλετο φως στο εσωτερικό του ισογείου
Επόμενο βήμα ήταν η επέκταση μέσα τη γη, προς τα κάτω. «Προτείναμε μια υπόγεια νέα κατασκευή ώστε να παρέχουμε επιπλέον χώρο για τις πιο ιδιωτικές λειτουργίες ενός σύγχρονου καταφυγίου. Αυτή η γενναιόδωρη χειρονομία έγινε μια ποιητική εξερεύνηση των δυνατοτήτων της γης, σμιλεμένη από το φως και τη σκιά για να δημιουργήσει έναν οικείο αλλά μνημειακό χώρο. Το υπόγειο βασίλειο είναι ένας κόσμος μέσα σε έναν κόσμο, θωρακισμένος από το εξωτερικό αλλά στενά συνδεδεμένος με το τοπίο μέσω ενός γενναιόδωρου κυκλικού κήπου που ανοίγει προς τον ουρανό», συμπληρώνουν οι αρχιτέκτονες.
Ένας κύκλος φωτίζει το αίθριο του υπογείου, αλλά και τα δωμάτια που βρίσκονται κάτω από τη γη
Από τη μια το κτίριο, με την ελλειπτική στέγη, κοιτά προς τον ουρανό, προς τα έξω, και από την άλλη στρέφεται μέσα σε ένα ασφαλές κουκούλι, στην αγκαλιά της γης, για να ζήσει μια ζωή εσωτερική ολότελα ιδιωτική
Πηγή: iefimerida.gr
