Έντονα συγκινησιακά φορτισμένη μίλησε σήμερα στον Real Voice 99.5 η Πρόεδρος του Συλλόγου Νοσοκομειακών Ιατρών Ρόδου Πολύμνια Γαλανού για την εθνική τραγωδία και τη μαζική προσέλευση νέων ανθρώπων για Αιμοδοσία στη Ρόδο προς τους τραυματίες που νοσηλεύονται στα Νοσοκομεία από το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη
Με έντονη συγκινησιακή φόρτιση για το συγκλονιστικό γεγονός του πολύνεκρου σιδηροδρομικού δυστυχήματος που έχει βυθίσει στο πένθος τη χώρα μας, αλλά και τη μαζική προσέλευση νέων ανθρώπων για αιμοδοσία προς τους τραυματίες που νοσηλεύονται στα Νοσοκομεία, μίλησε σήμερα στον Real Voice 99.5 η Πρόεδρος του Συλλόγου Νοσοκομειακών Ιατρών Ρόδου Πολύμνια Γαλανού, μιλώντας στους δημοσιογράφους Τέρη Χατζηιωάννου και Νατάσα Παμπρή.
Παράλληλα καυτηρίασε το γεγονός ότι τα νέα παιδιά που προσήλθαν στο Τμήμα Αιμοδοσίας του Νοσοκομείου Ρόδου ήταν κυρίως φοιτητές από τη Βόρειο Ελλάδα που σπουδάζουν στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, διερωτώμενη γιατί δεν συμμετέχουν μαζικά και η ροδιακή νεολαία, οι μάνες, αλλά και οι εργαζόμενοι στην Υγεία.
“Είναι μία ημέρα με αρκετή φόρτιση συναισθηματική εκ μέρους μου, αφενός μεν γιατί είμαι υπό την επήρεια την συναισθηματική όλων αυτών των οποίων έχουν διαδραματιστεί τις τελευταίες ημέρες και που αφορούν νέα παιδιά και γιατί πριν από λίγο έβλεπα στην τηλεόραση να έχει αρχίσει το γνωστό “σκυλολόι” να τρώγονται μεταξύ τους.
Και αναφέρομαι στους πολιτικούς και στην επίρριψη ευθυνών. Οι μεν στους δε και ταυτόχρονα και θα αφήσω αυτό το τραγικό και αισχρό, το οποίο βρωμίζει τη μνήμη των ανθρώπων και των ψυχών αυτών που έχουν μείνει, δεν πληρούν ούτε καν το τριήμερο πένθος της σιωπής και της μετανόησης, της σκέψης και της αυτοκριτικής.
Και θα πάω στη δική μου παρατήρηση, τη δική μου ανακούφιση που ένιωσα χθες”, ανέφερε χαρακτηριστικά, για να συμπληρώσει:
Όταν την Πέμπτη, μετά από την πρωινή εργασία πήγα για συνεισφορά σε αυτά τα παιδιά, να δώσω αίμα και είδα να είναι κατάμεστος
ο χώρος της Αιμοδοσίας από νέα παιδιά, όπως και ότι αν και ήταν παιδιά φρέσκα, χαμογελαστά, με διάθεση προσφοράς και ρώτησα για τα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά, μου είπαν ότι ήταν κυρίως φοιτητές του Παιδαγωγικού ή Νηπιαγωγοί, ήταν αρκετά κορίτσια και αυτό ήταν μία ανακούφιση. Για αυτό το οποίο θα επικρατήσει στις επόμενες γενιές στην Ελλάδα, τα παιδιά μας δηλαδή. Αλλά τα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά συνεχίζονται, καθώς ήταν κυρίως παιδιά από τη Βόρεια Ελλάδα και εδώ θα μπει η δική μου κριτική: γιατί κυρίως τα παιδιά από τη Βόρεια Ελλάδα; Πού πήγαν τα δικά μας παιδιά, τα ντόπια παιδιά, που πήγαν οι μάνες της Ρόδου; Εγώ ξέρετε θυμώνω.
Πού πήγαν οι γιατροί, οι νοσηλευτές, που πήγε το διοικητικό προσωπικό, που πήγαμε όλοι εμείς που δουλεύουμε για την Υγεία, που δουλεύουμε για τον άνθρωπο, δουλεύουν 500 άτομα μέσα σε αυτό το Νοσοκομείο. Πόσοι πήγαμε από μας; Αυτό με θυμώνει διότι δεν είμαστε τυχεροί επειδή τα παιδιά μας κοιμούνται στα δωμάτιά τους ή επειδή τα παιδιά μας είναι σε άλλες πόλεις και δεν ήταν μέσα στο τρένο της Θεσσαλονίκης.
Άρα ναι πήγαν χθες 74 φρέσκα παιδιά, με τη νιότη, με την ελπίδα, με την αλληλεγγύη να βοηθήσουν τα παιδιά της περιφέρειας τους και θα πρέπει να σκεφτούν τα δικά μας παιδιά γιατί δεν πήγαν και οι δικές μας μάνες, γιατί δεν έχουν πάει και θα πω και κάτι άλλο. Είδα ότι το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας είπε ότι έχουν καλυφθεί οι ανάγκες μας αίμα
για τα παιδιά.
Είναι μία λάθος ανακοίνωση. Η ανάγκη για αίμα δεν σταματά ποτέ στην Ελλάδα, γιατί στην Ελλάδα το αίμα το εισάγουμε και το πληρώνουμε πάρα πολύ ακριβά και θα πω ότι ίσως έχουν καλυφθεί για τα παιδιά τα οποία τώρα νοσηλεύονται.
Αλλά οι ανάγκες δεν σταματάνε την πρώτη, τη δεύτερη μέρα, γιατί θα πάρουν εβδομάδες και μήνες που θα χειρουργούνται και επίσης οι ανάγκες σε αίμα δεν σταματάνε. Υπάρχουν περιστατικά στα χειρουργεία τα οποία αναβάλλονται γιατί δεν υπάρχει αίμα, υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν περιβάλλον για να ζητήσουν, για να δώσουν αίμα και να μπορούν να χειρουργηθούν άρα οι ανάγκες σε αίμα δεν σταματάνε επειδή καλύφθηκε το Κέντρο Αιμοδοσίας. Το κέντρο Αιμοδοσίας είναι μία ανοιχτή πληγή στην Ελλάδα και καλά θα κάνει να μη βγάζει τέτοιες ανακοινώσεις.
Είμαι συγκλονισμένη γιατί έχω παιδί, είμαι συγκλονισμένη, γιατί όποιος έχει σβήσει το παιδί μέσα του, είναι για μένα ένας νεκρός, είναι ένα βάρος της φύσης. Στηρίζουμε τα παιδιά, δίνουμε τη ζωή μας για τα παιδιά. Δεν μπορεί μόνο τα παιδιά να τρέχουν για τα παιδιά. Ελπίζουμε σε μία καλύτερη κοινωνία, η οποία δεν έχει να κάνει σε τίποτα με μας, είμαστε ντροπή, σημείωσε καταλήγοντας με ραγισμένη φωνή και έντονα συγκινησιακά φορτισμένη η κα Γαλανού.
ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ
