Οι συχνές καταγγελίες που το τελευταίο διάστημα έρχονται σε γνώση του Rodostoday, στο πλαίσιο πάντα της δημοσιογραφικής έρευνας, μου δημιουργούν εύλογη απορία:
Αν είχα καταγγελίες σε βάρος μου για ρευματοκλοπή.
Αν είχα καταγγελίες σε βάρος μου για πλαστογραφία.
Αν είχα προβλήματα με την Εφορία, θα έτρεχαν και για μένα βουλευτές να «καθαρίσουν»;
Κάποιοι φαίνεται πως δεν έχουν αντιληφθεί ακόμη ότι τίποτα δεν μένει κρυφό. Ίσως πάλι να νομίζουν ότι έχουν ασυλία.
Ό,τι κι αν πιστεύουν, γεγονός είναι ότι την παρακμή τη ζούμε σαν κοινωνία, αλλά δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών. Έχουμε ευθύνη για αυτά που ανεχόμαστε. Διότι, φαινόμενα τα οποία θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι πρέπει χωρίς δεύτερη σκέψη να απομονωθούν, όχι μόνο δεν καυτηριάζονται, αλλά μέσα από περίεργες πολιτικές διαδρομές, βρίσκουν διέξοδο και «νομιμοποιούνται».
Κι αν βρουν διέξοδο μία φορά, μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι είναι «τυχαίο» γεγονός. Όταν όμως συμβαίνει πολλές φορές, τότε αυτό σημαίνει συνενοχή. Τυχαίο επαναλαμβανόμενο, δεν υπάρχει!
Το ερώτημα λοιπόν παραμένει: αν είχα σε βάρος μου καταγγελίες για ρευματοκλοπή, για πλαστογραφία, για υπέρογκα χρέη στην Εφορία, θα έτρεχαν και για μένα βουλευτές να με «ξελασπώσουν». Πώς γίνεται κάποιοι να χαίρουν τέτοιας προνομιακής μεταχείρισης και ασυλίας;
Αν κάποιοι έχουν τη στρεβλή εντύπωση ότι η κοινοβουλευτική τους ιδιότητα λειτουργεί και ως πλυντήριο παρακμιακών φαινομένων και παραβατικών συμπεριφορών φίλων τους, αν κάποιοι νομίζουν είναι ότι η κοινωνία κοιμάται, καλά θα κάνουν να προσγειωθούν.
Να μην νομίζουν οι βουλευτές ότι η κοινωνία δεν τα βλέπει όλα αυτά. Αργά ή γρήγορα, τα μαθαίνει. Και τα ανταποδίδει αναλόγως!
