Σε χρονιά που έχουν γίνει μειώσεις φορολογικών συντελεστών αλλά και συντελεστών υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών -τη φετινή χρονιά δηλαδή- χρειάζεται να δουλέψουμε 179 ημέρες από τις 365 ημέρες του χρόνου για να πληρώσουμε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές.
Και χρειάζεται να δουλέψουμε και επιπλέον 42 ημέρες (δηλαδή συνολικά 221 ημέρες) για να καλύψουμε και τα ελλείμματα που δημιούργησε η πανδημία. Διότι, κακά τα ψέματα, και τα ελλείμματα μελλοντικοί φόροι είναι.
Εκδόθηκε η φετινή έρευνα του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών (ΚΕΦΙΜ) για τη φετινή χρονιά για την ημέρα φορολογικής ελευθερίας προκαλώντας και πάλι απογοήτευση στις τάξεις των φορολογουμένων.
Δουλεύουμε 179 ημέρες για το κράτος
Δουλεύουμε 179 ημέρες για το κράτος κάτι που σημαίνει ότι τις τελευταίες 10ετίες, έχουμε φορτωθεί… 40 ημέρες επιπλέον για να καλύψουμε φόρους και εισφορές. Να σημειωθεί δε ότι η έρευνα του ΚΕΦΙΜ στηρίζεται στα απόλυτα μεγέθη. Υπολογίζει δηλαδή το ύψος των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών που πρέπει να καταβληθούν (συνολικά 72 δις. ευρώ) και βγάζει την “ημέρα φορολογικής ελευθερίας” με βάση το σύνολο των εισοδημάτων.
Στην πραγματικότητα, για τους πολίτες που αδυνατούν να φοροδιαφύγουν η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη καθώς λόγω της απόκρυψης των εισοδημάτων, τα βάρη δεν μοιράζονται δίκαια.
Για φέτος, η 29η Ιουνίου είναι η ημέρα φορολογικής ελευθερίας. Αυτό σημαίνει ότι μέχρι τις 29 Ιουνίου δουλέψαμε για το κράτος και από τις 29 Ιουνίου και μετά δουλεύουμε για τις προσωπικές μας ανάγκες. Φέτος όμως, είναι μια ιδιαίτερα χρονιά καθώς η πανδημία προκάλεσε ελλείμματα. Για να καλυφθούν αυτά τα ελλείμματα -μελλοντικοί φόροι όπως λέει και η μελέτη- θα χρειαστεί να δουλέψουμε μέχρι τις 10 Αυγούστου οπότε περιορίζονται ακόμη περισσότερο οι ημέρες εργασίας για τις δικές μας ανάγκες.
Η εικόνα της φετινής χρονιάς είναι επιβαρυμένη σε σχέση με πέρυσι καθώς οι ημέρες εργασίας για την κάλυψη των αναγκών έχουν αυξηθεί –με βάση τις προβλέψεις των μελετητών- σε 179 από 175 πέρυσι. Από την άλλη, είναι η δεύτερη διαδοχική χρονιά κατά την οποία πέφτουμε κάτω από τις 180 ημέρες. Το “υψηλό” με βάση την έρευνα του ΚΕΦΙΜ σημειώθηκε το 2018 όταν και οι φορολογούμενοι απασχολήθηκαν κατά 186 ημέρες για την κάλυψη των υποχρεώσεων απέναντι στο κράτος.
Οι 179 ημέρες αναλύονται ως εξής:
1. 43 ημέρες πηγαίνουν για πληρωμή άμεσων φόρων
2. 75 ημέρες για τους έμμεσους φόρους (ενδεικτικό της ανισορροπίας που υπάρχει στην Ελλάδα ανάμεσα στην άμεση καις την έμμεση φορολογία)
3. 60 ημέρες απαιτούνται για την πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών και μία ημέρα χρειάζεται για την πληρωμή των φόρων κεφαλαίου. (σ.σ ο ΕΝΦΙΑ ενσωματώνεται στους άμεσους φόρους και όχι στους φόρους κεφαλαίου).
Η σύγκριση με την Ευρώπη
Τα συγκριτικά στοιχεία με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες (σ.σ χρησιμοποιούνται τα στοιχεία του 2019) δείχνουν ότι η χώρα βρίσκεται σε χειρότερη θέση σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο ο οποίος διαμορφώνεται στις 170 ημέρες. Ουσιαστικά η Ελλάδα κατατάσσεται στην 15η θέση με την Τσεχία, την Ισπανία, την Ουγγαρία, την Σλοβενία, την Εσθονία, την Λιθουανία, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Γερμανία, την Ολλανδία, την Νορβηγία, την Ελβετία και την Μεγάλη Βρετανία να βρίσκονται σε πολύ καλύτερη θέση σε σχέση
Συνολικά για το 2021, ο “λογαριασμός” των κρατικών υποχρεώσεων εκτιμάται στα 71,9 δις. ευρώ: 30 δις. ευρώ για έμμεσους φόρους, 17 δις. ευρώ για άμεσους φόρους, 24 δις. ευρώ για ασφαλιστικές εισφορές και 300 εκατ. ευρώ για φόρους κεφαλαίου. Αυτό το ποσό είναι σαφώς μεγαλύτερο συγκριτικά με την δαπάνη των νοικοκυριών για την κάλυψη βασικών αναγκών.
Για είδη διατροφής διαθέτουμε 14 δις. ευρώ, για στέγαση, ύδρευση καύσιμα και φωτισμό 10 δις. ευρώ, για μεταφορές 10 δις. ευρώ, για ένδυση και υπόδυση 4 δις. ευρώ για αγαθά οικιακής χρήσης 3 δις. ευρώ και για επικοινωνία επίσης 3 δις. ευρώ: σύνολο 44,4 δις. ευρώ.
Πηγή thetoc.gr
